معنی سمن سینه در لغت نامه دهخدا

سمن بر. (ناظم الاطباء) :، او سمن سینه و نوشین لب و شیرین سخن است، مشتری عارض و خورشیدرخ و زهره لقاست.، فرخی.، چون سمن سینه زین سخن پرداخت، شه در آغوش خویش جایش ساخت.، نظامی.، زنان سمن سینۀ سیم ساق، بهر کار با او کنند اتفاق.، نظامی

معنی سمن سینه در فرهنگ لغت هوشیار

کسی که دارای سینه ای چون سمن است سپید تن

معنی سمن سینه - جستجوی لغت در جدول جو

سمن سینه

لغت نامه دهخدا

سمن سینه

فرهنگ لغت هوشیار

سمن سیما

(دخترانه)

سمن (فارسی) + سیما (عربی)، سمن چهره

فرهنگ نامهای ایرانی

پهن سینه

(پَ نَ / نِ)

دارای سینۀ گشاده و فراخ. دارای صدری عریض

لغت نامه دهخدا

سمن سیما

(سَ مَ)

سمن پیکر. (ناظم الاطباء). چهره او در سپیدی چون گل یاسمن است:
دمید خط ز بناگوش آن سمن سیما
غریب شامی از این صبحگاه پیدا شد.
صائب.
بناگوش تو ای ترک سمن سیمای سیمین تن
سمن را خاک زد در چشم و گل را چاک پیراهن.
احمد بن مؤید سمرقندی

لغت نامه دهخدا